Dom (en) Decadent

!!BONUS!!

Dag lieve lezers,

Mijn gewoonte is om aan het eind van elke week een blog te posten over de week die is gepasseerd. Ik merk dat ik daardoor sommige 'leuke' details vergeet, omdat ik zoveel in een relatief kort verhaal moet proppen. Vandaar dat ik jullie nu een BONUS-verhaal geef! Over alle leuke (en minder-?) in's and out's van Oman...

COSTA COFFEE
Dit etablissement is al meermaals voorbij gekomen in mijn verhalen. Als ik een middagje vrij heb, wil ik daar nog wel eens gaan zitten om mijn blog te updaten onder genot van een latte. Inmiddels ben ik een vaste klant en kom ik ook elke ochtend mijn latte scoren. Ik zal de routine beschrijven. Inmiddels parkeer ik de auto niet meer in het vak, maar voor de trap die naar Costa leidt. Waarom zou ik dat stuk willen lopen?! Daar is het veel te warm voor natuurlijk... Gelukkig ben ik niet zo erg als de Omani, die daar parkeren en de auto stationair laten draaien zodat de airco niet uitgaat. Hoe dan ook. Eenmaal geparkeerd, grijp ik mijn portemonnee en stamp de trap op. Ik begroet de medewerkers met een 'Good morning!' en loop richting de desk. Daar staat 'Dinky' iedere ochtend. Ik hoor je denken: 'Dinky'?! Ja! Deze man heet Dinky... Hij lacht dan zijn Prodent-tanden bloot en gniffelt met zwaar accent: 'One small latte low fat and double espresso?' Ik: 'Yes please'. Vervolgens herhaalt hij de bestelling, maar dit keer schreeuwend naar zijn collega die een meter verderop staat. De beste man WEET inmiddels wat ik kom halen 's ochtends...
Nu is er nog iets heel decadents waar ik de afgelopen week aan heb gewerkt. Als je de koffie meekrijgt, zit daar zo'n irritant plastic dekseltje op. Logisch en is ook nodig, maar niet handig als je er ook suiker in wilt doen. Na wat gemartel, kreeg ik eens de tip van een mede-klant: 'Give 'em the sugar. They'll put it in.' Ik vond dit wel wat overdreven in eerste instantie. Inderdaad, in eerste instantie. Nu kom ik binnen, Dinky gniffelt en schreeuwt en ik loop met mijn zakje suiker naar zijn collega die de koffie maakt. Ik schuif het zakje over de balie zijn kant op, lach vriendelijk en mijn suiker wordt in de koffie gedaan en goed doorgeroerd. Ik bedacht me vandaag dat dit waarschijnlijk onacceptabel is in Nederland en dat je ter plekke door de manager de deur zou worden gewezen... Ik geniet er nog even van. 

MOSKEE-APP
De moderne moslim kan tegenwoordig niet meer zonder de moskee-app. Het kan natuurlijk gebeuren dat je net wild aan het shoppen bent en daardoor de tijd bent vergeten. Wellicht zelfs dat je de oproep van de moskee niet hoort door de marmeren muren van je favoriete winkel heen. Lastig. Gelukkig heb je dan de laatste smartphone die daar op voorbereid is. Zodra het tijd is voor de moskee, gaat de oproep van de moskee KEIHARD af op je mobiel. Het maakt niet uit waar je bent: de bakker, slager of in een kledingwinkel. Jij en de rest van de winkel weten dan dat het de hoogste tijd is. Afzetten? Nee joh. Ben je gek. Je laat die app lekker op standje 'BRUL' door de winkel galmen tot de oproep is afgelopen.

OVER-COMPENSATIE
Bekend is dat de heren en dames hier traditioneel gekleed gaan. Soms zie je de meest heftige hakken onder de abaya's uit piepen of een glanzende rolex onder de mouw van de disdash schitteren. Thuis echter mag natuurlijk alles gedragen worden. ALLES. Wat wij hier bij een gemiddelde S*X-SHOP kunnen kopen aan lingerie, is hier gewoon verkrijgbaar bij de Arabische V&D. Kruisloze slipjes, korsetten met gaten op alle plekken en natuurlijk afgewerkt met de nodige veertjes en diamanten. Toch iets te wild voor je? Ach, dan kun je altijd nog voor de 'normale' glitterstring gaan.

KLUSSEN MET KIJKERS
Uit mijn vorige blogs is wel gebleken dat niet alles hier altijd naar functioneren werkt. Correctie: het werkt vaker NIET dan wel. Afgelopen week kwam ik thuis en trof ik twee naar oud-zweet-riekende klusjesmannen aan in de keuken. Hun missie: een branddeken ophangen. Hun materiaal: een hamer en een kleine spijker. Hun tegenstander: een betonnen, betegelde muur. Wat nou gaatjes boren? Plug? He?! Nee joh! Gewoon 6 spijker kapot slaan, de helft van het glazuur van de tegels meppen en na een half uur inspanning heb je wat je wilt: een branddeken die zo makkelijk te pakken is, dat het zichzelf al van de muur afwerpt.

WERKEN AAN DE WEG
Muscat is DE stad van het Midden-Oosten waar het meest aan de weg wordt gewerkt. Hier heb ik geen keiharde feiten voor, maar het kan niet anders. Er is werkelijk geen enkele weg hier die niet OF open ligt, afgebakend is of geasfalteerd wordt. De wegmarkering bestaat uit rode lichtslangen die wij met Kerst rond onze huizen hangen. Natuurlijk is het vrij vermoeiend om in de hete zon te gaan staat als klaar-over: dat moet je niet willen. Oplossing: plastic poppen die een blauw overall dragen en een rode vlag in hun plastic handen houden. Natuurlijk gaan ze daar langzamer van rijden hier! Not.

WAAKZAAM OP DE WEG
Anticiperen krijgt een andere dimensie in het verkeer hier. Als idioten rijden ze hier. Je moet ook vooral niet bezig zijn met waar JIJ heen wilt, maar waar de rest van de weggebruikers heen wil. Linkerhand houd je aan het stuur en je rechterhand rust losjes op de claxon. Te pas en te onpas wordt er keihard getoeterd: keren op de weg, 1 seconde te laat optrekken voor het stoplicht en natuurlijk als je geen voorrang hebt, maar het wel WILT hebben. Verder hebben we nog de suicidale-snelweg-overstekers. Als je op de snelweg rijdt, zie je her en der mensen (voornamelijk van Indiase afkomt) een sprint trekken om de snelweg over te steken. Waarom? Omdat het kan denk ik. Overigens is het ook geen enkel probleem om je verrotte fietsje te pakken en lekker op de snelweg te gaan fietsen: je moet toch ergens komen.

Maar goed, wie ben ik om dit alles in twijfel te trekken? Het heeft geen zin om me er aan te storen, daar ben ik mee gestopt. Ik ben begonnen met lachen. Dat is een stuk leuker.

Liefs,

Muscat Meisje