Van de regen in de shit...

Dag lieve lezers,

Even een korte update over mijn onstuimige leven in Oman. Vandaag ben ik verhuisd naar een ander appartement, omdat ik de herrie in mijn appartement niet meer trok. So far so good, zou je denken. Maar het is en blijft Oman en niets is minder waar.

Op het eerste oog, zoals veel zaken hier, leek het allemaal dikke prima. Wel iets kleiner dan het andere, maar geen brommende helicopter meer op het dak. Heftig was ik begonnen aan de schoonmaak van de keuken, toen ik ineens een dubieus geluid hoorde. Zoiets als diarree met stukken door een grote regenpijp. Nou, dat was het ook! Mijn keuken grenst aan de riolering van boven naar beneden en om de zoveel tijd (afhankelijk van hoe vaak mijn buurmannen en -vrouwen hun behoefte doen) hoor ik het gekletter naar beneden komen. Okee. 'Incasseren dit', dacht ik bij mezelf. Want hoeveel tijd spendeer je nou werkelijk in je keuken?
Toen ik daarna klaar was, stevende ik met mijn chloorbus af op de badkamer om die ook even een goede schoonmaakbeurt te geven. Ik draaide de warmwaterkraan open en... GEEL/LICHTBRUIN water. Top. En het hield ook niet op. Uit de kraan van de wasbak en uit de douche komt pisgeel water. Ik vloekte in mezelf en wierp mijn chloorbus gefrustreerd in de hoek. Op naar de receptie. 'Yes ma'm, will send maintenance'. Een uur later (terwijl ik aan het skypen was met Griet) kwam deze beste man, ernstig riekend naar oud zweet, mijn appartement binnen. Liep naar de badkamer en draaide daar voor 5 minuten achtereenvolgens aan de kranen. Resultaat: het bleef pisgeel. Hij sprak iets in het Engels, nou ja, wat er op moest lijken, en haastte zich weer naar de deur. 'Yes, morning' kon ik ervan maken en ik denk dus dat ik vanavond en morgen maar lekker geel ga douchen. Ik zie het maar als een goedkope tan-behandeling.
Een half uur later kwamen ze binnen met de wasmachine. Al kantelend, buitelend en slepend kwam het op zijn plek en werden de slangen vakkundig (NOT) aangesloten. De wasmachine werd aangezet. Resultaat: een natte vloer en het water kwam overal uit. Gelukkig had de beste man een rolletje tape en heeft vervolgens alles waar water uit kwam, flink afgetapet. 
Het is dezelfde wasmachine als die ik had en waar ik afgelopen week op mysterieuze wijze een bh-beugel in ben kwijt geraakt. De wasmachine maakte een ongezond geluid en het leek alsof het 6 ijzeren staven had verorberd. Ook dit had ik kenbaar gemaakt bij de receptie. Echter, de beste man begreep het allemaal verkeerd en is een halve middag op zoek geweest naar mijn hele bh in de wasmachine, omdat ze dachten dat die spoorloos was verdwenen. Resultaat: er was niks aan de hand met de machine en ik ben nog steeds de beugel van mijn bh kwijt.

Enigszins moedeloos ben ik er wel van. Ik lach er nu om, maar word af en toe ook schijtziek (komt door de buurman zijn behoeften) van dat ik niet op een plek kom waar alles gewoon werkt. Aaah! Een luxeprobleem is het denk ik ook wel. Hoe dan ook, nu ga ik mezelf opdirken voor het Weense staatsballet vanavond. Tandenpoetsen doe ik wel even met mineraalwater en douchen met mijn mond dicht (doe ik normaal ook hoor, daar niet van). Remember all: 'Don't drink the yellow water...' 

Liefs, Muscat Meisje